ECOEUROwieś :: Stowarzyszenie wspierania i rozwoju wsi

  • Zwiększ rozmiar czcionki
  • Domyślny  rozmiar czcionki
  • Zmniejsz rozmiar czcionki

Szczęście Krajowe BRUTTO

Szczęście Krajowe Brutto jest zdobywającym coraz to większe uznanie sposobem oceny dobrobytu.

englandfrancelitwaczechy

Pierwszym i jak dotąd jedynym krajem, który wprowadził i wykorzystuje tę metodę jest Butan. To niewielki kraj położony w Himalajach zarządzany przez Króla Jigme Singye Wangchucka, który stwierdził, iż wzrost i spadek PKB (Produktu Krajowego Brutto) mogą mu dostarczyć wiedzy jedynie o gospodarczym rozwoju kraju, natomiast on chce wiedzieć, czy jego podwładni czują się szczęśliwi a tym samym czy uważają iż żyją w dobrobycie. Miara dobrobytu (współczynnik SKB) jest w stanie ukazać mu nie tylko postęp gospodarczy ale także nastroje społeczne. Od tej pory w Butanie, co pół roku przeprowadzana jest ankieta wśród obywateli, którzy w skali od 0 do 10 odpowiadają na pytanie „Czy jesteś zadowolony z życia?”

Wzrost SKB w Butanie świadczy o tym, iż kraj się rozwija, a tym samym ukazuje rozwój nie tylko od strony ekonomicznej ale i duchowej. Do stosowania SKB w innych krajach zachęca Metru Karma Galay – ekonomista z butańskiego instytutu Cantre for Bhutan Studiem oraz Sander Tidman – współzałożyciel Gross International Happiness Network.


My – młodzież związana ze Stowarzyszeniem Wspierania i Rozwoju Wsi „Ecoeurowieś” również chcemy wspierać ideę rozpoczętą przez Butan, dlatego wraz z naszymi przyjaciółmi z Czech (.), Litwy (.) i Francji (.) podczas wymiany młodzieżowej, która odbyła się w lipcu 2009 roku w Nowej Wsi (Dziećmorowice) w nieformalny sposób uczyliśmy się o idei Szczęścia Krajowego Brutto związanej bezpośrednio z ideą Zrównoważonego Rozwoju oraz Społeczeństwa Obywatelskiego. Uczyliśmy się nie tylko jaki to ma wpływ na gospodarkę krajów i ekonomię, ale także na nasz indywidualny rozwój i dobrobyt ogółu ludzkości. Uczyliśmy się jak żyć w zgodzie z naturą i naszym domem – Ziemią. Dowiedzieliśmy się iż nie możemy kontynuować naszego rozwoju, życia, w sposób nadmiernie eksploatujący naszą planetę – nie możemy żyć zabijając jednocześnie naszą planetę i samych siebie. Poprzez brak segregacji odpadów coraz bardziej zanieczyszczamy nasze otoczenie, rzeki, pola, które dają nam życie – jedzenie i wodę. Pozyskiwanie energii poprzez spalanie węgla, ropy, drewna czy nawet z elektrowni jądrowych zanieczyszcza powietrze, którym oddychamy, co w połączeniu z nadmierną wycinką lasów, których zadaniem jest oczyszczanie powietrza prowadzi nas do samozagłady. Dlatego głośno krzyczymy Stop braku segregacji śmieci, Stop truciu naszego powietrza, Stop nadmiernemu wycinaniu lasów. My chcemy żyć.


Idea zrównoważonego rozwoju uczy nas jak dbać o środowisko. Należy segregować śmieci w sposób umożliwiający ich ponowne wykorzystanie – przetwarzanie ich w fabrykach, wykorzystanie jako nawozy (kompost). Drewna też potrzebujemy i potrzebować będziemy, dlatego za każde wycięte jedno drzewo posadźmy dwa. My podczas naszej wymiany młodzieżowej posadziliśmy drzewa nie wycinając żadnego. Wykorzystujmy coraz bardziej rozwijane odnawialne źródła energii – energię słoneczną do ogrzewania wody i uzyskiwania elektryczności; energię wiatrową, geotermalną, wodną i pływową. Jest to energia fundowana nam przez naszą planetę za darmo. Dlaczego więc wydajemy olbrzymie środki na wydobycie różnego rodzaju paliw, skoro mamy coś za darmo?
Nasza wymiana młodzieżowa odbyła się dzięki Stowarzyszeniu Wspierania i Rozwoju Wsi „Ecoeurowieś”, Programowi Młodzież, Wojewódzkiemu Funduszowi Ochrony Środowiska z Wałbrzycha i Gminie Walim, za co im serdecznie dziękujemy. W zamian młodzież biorąca udział w projekcie zobowiązuje się do propagowania wśród młodzieży, ludzi dorosłych, przedsiębiorców oraz samorządowców idei Szczęścia Krajowego Brutto, Zrównoważonego Rozwoju oraz Społeczeństwa Obywatelskiego